jak wyglądają odchody jeża

Wraz ze spadkiem temperatury następuje spowolnienie procesów przemiany materii, pracy serca i układu oddechowego, jak również znaczny spadek temperatury ciała, nawet do 1°C (latem, w okresie aktywności wynosi 33,5–36,5°C). Serce jeża zamiast wykonywać 189 uderzeń na minutę, bije tylko 20 razy. Jeż zachodni, jeż europejski ( Erinaceus europaeus) – gatunek ssaka łożyskowego z rodziny jeżowatych (Erinaceidae). Występuje w klimacie umiarkowanym na terenie od zachodniej Europy po zachodnią Polskę, Skandynawię i północno-zachodni obszar europejskiej części Rosji. Rzadko spotykany na północ od 60°N. Został introdukowany w Czy można legalnie trzymać jeża? Legalne posiadanie jeża jako zwierzęcia domowego zależy w dużej mierze od kraju, w którym mieszkasz. Na przykład w Meksyku nie ma specjalnych przepisów zabraniających trzymania ich w niewoli, podczas gdy w Hiszpanii zabronione jest trzymanie następujących gatunków: Afrykański jeż pigmejski. Specjalistka odpowiada dalej na pytanie: jak wyglądają odchody połogowe? „W połogu zmieniają kolor. Na początku są brunatne (przypominają silniejszą miesiączkę ), później brązowieją, następnie stają się żółtawe, a potem białawe. Czas trwania odchodów połogowych to około 3 tygodnie” – wyjaśnia położna. Długi, wąski kształt tego śladu, bez wątpienia jest to ślad łosia. Nie starszy niż 24 godziny, ten trop łosia jest dobrym wskaźnikiem, że w okolicy jest łoś dobrej wielkości. Możemy ocenić wiek tego tropu badając jego cechy charakterystyczne; zauważ jak wygląda otaczająca go tekstura ziemi, a następnie przyjrzyj się negara di sebelah barat laut eropa tts 73. Jeże pigmejskie (Atalerix albiventris) goszczą w naszych domach od niedawna. Są to stworzenia o niespotykanym wśród innych zwierząt domowych behawiorze, odmiennej fizjologii i budowie anatomicznej. Z tych oto przyczyn rozpoznanie, że z naszym jeżem jest „coś nie tak” często nastręcza problemów, szczególnie początkującym hodowcom. Dodatkowo, sprawę komplikuje fakt, że są to zwierzęta skryte. Należy pamiętać, że jakiekolwiek nieprawidłowości, które zwrócą naszą uwagę powinny być natychmiast skonsultowane z lekarzem weterynarii specjalizującym się w takich zwierzętach. Wczesne rozpoznanie choroby, a co za tym idzie sprawne postawienie diagnozy i wdrążenie odpowiedniego leczenia zwiększa szansę na wyleczenie. Dlatego właśnie bardzo ważną role odgrywa profilaktyka i przeglądowe badanie zwierzęcia raz na pół roku, połączone z badaniem kału w kierunku pasożytów, szczególnie gdy zwierzę w okresach letnich jest karmione planktonem łąkowym. Musimy pamiętać o tym, że dwuletni jeż jest już pacjentem kwalifikowanym do geriatrycznych, przez co zwiększa się prawdopodobieństwo zachorowania, a także wzrasta tendencja do występowania nowotworów. W poniższym artykule przedstawię kilka najważniejszych objawów które mogą świadczyć o toczącym się procesie chorobowym. Należy pamiętać, że nie podajemy zwierzęciu żadnych leków samodzielnie i bez konsultacji, gdyż może to przynieść więcej szkody niż pożytku. Opisy objawów mają wyczulić nas na wszelkie nieprawidłowości, a nie stanowić diagnozy. Objawy ze strony układu pokarmowego: zwierzę chudnie (objaw ten zaliczyłem do pokarmowych, jednak może towarzyszyć innym schorzeniom od oddechowych po nowotworowe) co może oznaczać np. infekcję pasożytniczą. Pobieranie mniejszych ilości suchego pokarmu, a preferowanie jedzenia miękkiego i larw owadów może oznaczać rozwijający się problem z zębami. Należy zwracać także uwagę na barwę i konsystencje stolca, a także zmiany w ilości oddawanego kału u zwierzęcia. Zielony kał pojawiający się jednokrotnie, może być wywołany stresem, jednak proces przewlekły lub biegunka może już nasuwać podejrzenie bakteryjnego lub pasożytniczego zapalenia jelit. Może także wystąpić przy nagłej zmianie karmy lub nietolerancji na dany jej składnik. Zaczopowaniu jelit mogą towarzyszyć wymioty. Objawy ze strony układu oddechowego: jakikolwiek wypływ z otworów nosowych, głośniejszy oddech lub duszność mogą świadczyć o chorobie dróg oddechowych, lub o wpływie jakiś substancji drażniących (nie do końca wypłukana klatka z detergentu, rozpylony aerozol, zapachowa ściółka do pojemnika hodowlanego). Objawy skórne: zmiana zabarwienia skóry, wypadanie igieł, łuszczący się naskórek, łojotok może być wywołany infekcją pasożytniczą (świerzbowce, pchły, kleszcze), bakteryjnym zapaleniem skóry lub grzybicą. Wymaga to oczywiście natychmiastowej konsultacji z lekarzem i wiąże się często z długim leczeniem. Pamiętajmy, by przy objawach skórnych obsługiwać zwierzę w rękawiczkach lateksowych, gdyż schorzenia takie jak grzybica mogą przechodzić na ludzi. Zmiany w zachowaniu: apatia i brak apetytu to nieswoiste zmiany, ale zazwyczaj są to pierwsze objawy chorobowe. Jeżeli jeż nie jest w stanie zwinąć się w kulkę to świadczy to o zaburzeniu neurologicznym lub nadwadze. Zaburzenia w chodzie, zataczanie się i przewracanie to objawy które wymagają szybkiej interwencji. Występują nie tylko przy schorzeniach układu nerwowego, ale również przy silnej inwazji pasożytów, lub zatruciu. Mam nadzieję, że udało mi się naświetlić większość podstawowych objawów chorobowych które pojawiają się u naszych podopiecznych. Pamiętajmy, że przy zachowaniu odpowiednich warunków higienicznych, dobrej diecie i okresowych kontrolach lekarsko weterynaryjnych jesteśmy w stanie większości z nich zapobiec i jak najdłużej cieszyć się z towarzystwa zdrowego (a co za tym idzie szczęśliwego) jeża. fonta50 zapytał(a) o 06:03 W ogrodzie na wsi pojawiły sie odchody zwierzęce zawierające pestki wiśni. Czy mogą to być odchody jeża? 1 ocena | na tak 0% 0 1 Odpowiedz Odpowiedzi zuziad8842 odpowiedział(a) o 08:12 Nie, ponieważ jez nie je wiśni bo to nie jest roślinożerca. Żywi się owadami i drobnymi zwierzaczkami 0 0 EKSPERTAll Rekin odpowiedział(a) o 13:15 Może ptaka? 0 0 Uważasz, że znasz lepszą odpowiedź? lub W blogowych wpisach nie sięgam często do opisów konkretnych roślin. Staram się zostawiać to innym, może mającym więcej do powiedzenia w tym zakresie. Jednak są pewne gatunki, o których wspomnieć muszę. Co więcej, nawet wypada. Dlatego, że to rośliny na tyle efektownie zdobiące ogrody, że przemilczenie tego byłoby jawnym nietaktem z mojej strony. Jedną z nich jest bez wątpienia jeżówka. Bylina niezwykle efektowna, mogąca zdobić ogród niezwykłą paletą odmian i kolorów. Do tego niewymagająca i prosta w uprawie. Należąca do grupy roślin “astrowatych”, wyróżniająca się sztywnym, wyprostowanym pokrojem, pędami nie rozgałęziają się, zakończonymi efektownymi kwiatostanami. . Dlaczego warto sadzić jeżówki? Jeżówki to rośliny proste w uprawie, niespecjalnie wymagające, a jednocześnie mocno odporne na mróz i choroby. W zależności od odmiany osiągają od około 30 centymetrów, do przeszło metra wysokości, dzięki czemu idealnie nadają się do tworzenia ciekawych, zróżnicowanych pod względem wysokości i kolorów kompozycji. I to właśnie zróżnicowanie kolorystyczne, jest jedną z największych zalet tej rośliny. Przekonasz się o tym w dalszej części tekstu, oglądając jej najpopularniejsze odmiany. Jeżówka ma jeszcze jedną, bardzo ważną zaletą. Pięknie kwitnie od lipca aż do października. Przekwitłe kwiatostany na roślinach można pozostawić na zimę (nie ścinać), kiedy to równie ciekawie wyglądają przypruszone śniegiem lub pokryte szronem. Ponadto jeżówki równie efektownie wyglądają jako kwiaty cięte, w wazonach, gdzie długo utrzymują swoją świeżość. . Uprawa jeżówki Jeżówki ogrodowe wymagają stanowiska słonecznego. Radzą sobie również w miejscach lekko zacienionych, jednak zdecydowanie słabiej tam kwitną. Gleby powinny być żyzne, najlepiej piaszczysto – gliniaste, umiarkowanie wilgotne. Zdecydowanie nie tolerują gleb lekkich i piaszczystych oraz nadmiernego przesuszania, za to zdecydowanie lepiej radzą sobie na obszarach z częstymi opadami. Jeżówki wczesną wiosną wysiewa się z nasion do doniczek, a po kilku tygodniach, uzyskane sadzonki przesadza do gruntu. Po przekwitnięciu kwiatostany można obciąć lub jak wspomniałem pozostawić, dzięki czemu oszronione będą tworzyły ciekawe, ogrodowe kompozycje. Jeżówkę można również pozyskać przez podział, który z istniejących roślin wykonuje się wiosną lub jesienią. Nawożenie jeżówki wykonuje się w maju oraz lipcu, co zdecydowanie poprawia jej kwitnienie. Poza tym pielęgnacja ogranicza się właściwie jedynie do regularnego podlewania oraz podwiązywania wysmukłych pędów aby ograniczyć ich pokładanie. Raz na kilka lat jeżówkę dobrze jest przesadzić, w przeciwnym razie zanika. Choroby jeżówkę zwykle spowodowane są nadmiernym zacieniem lub zbyt mokrą glebą. Wówczas pojawiają się na nich brązowe plamki oznaczające chorobę grzybową. I to tyle najważniejszych informacji w zakresie uprawy jeżówki. Myślę, że będą Ci przydatne. . Ciekawe odmiany jeżówek Jeżówka, zresztą jak większość gatunków roślin, ma wiele ciekawych odmian. Ich cechą wspólną są wspomniane, charakterystyczne kwiatostany, które w zależności od odmiany różnią się kolorem, kształtem i wielkością. . . Do najpopularniejszych odmian należy bez wątpienia jeżówka purpurowa, która posiada piękne, duże kwiatostany w kolorze purpurowym. Środek kwiatu przypominający jeża jest wypukły, żółto – brązowy, pędy sztywne, wysmukłe, a liście wygięte w kolorze ciemnozielonym. Jeżówka purpurowa należy do odmian wyższych, osiągających przeszło metr wysokości. . Myślę, że ten stosunkowo krótki wpis dał Ci solidną dawkę informacji o jeżówkach. Najważniejsze jednak jest to, abyś zapamiętał, że są to rośliny proste w uprawie, nie posiadające dużych wymagań, a przy tym niezwykle efektowne. Wieloletnie i bez problemu zimujące w gruncie. Niemniej w chłodniejszych rejonach kraju, na zimę warto zastosować wokół nich ściółkowanie. Bardzo dobrze wyglądają w połączeniu z innymi roślinami, szczególnie na rabatach kwiatowych, w tzw. kompozycjach naturalistycznych. Co ważne, ze względu na dużą różnorodność odmian jeżówki i bogate zróżnicowanie kolorystyczne, przy pomocy tylko tej jednej byliny, również można tworzyć atrakcyjne ogrodowe kompozycje. Aby jednak uzyskać lepsze efekty, należy sadzić je w większych grupach. Przy okazji wypada też wspomnieć, że ze względu na cenne właściwości, jeżówki stosuje się również w lecznictwie i przemyśle farmaceutycznym. W tym celu zakładane są ich specjalne plantacje i uprawy, które nieco różnią się od uprawy opisywanej jeżówki ogrodowej. Tym się jednak w tym miejscu nie zajmujmy, skupmy się tylko na odmianach ogrodowych. Które bez wątpienia warto zapamiętać i uwzględniać w swoich nasadzeniach. . Natomiast jeśli temat roślin chcesz zgłębić, zapraszam Cię do lektury mojego Podręcznika: Z kolei jeśli chcesz abym ja zaprojektował Twój ogród, tak jak jeden z poniższych, a także coś więcej Ci doradził… zapraszam do kontaktu. Strach przed szczurami i innymi szkodnikami jest głęboki wśród ogrodników i właścicieli domów. Ze względu na swój styl życia i historię gryzonie są nieproszonymi wyznawcami kultury, która do dziś może przenosić choroby na człowieka. Jednak pchły są tu rzadsze. Tutaj chodzi bardziej o odchody, które wraz z innymi wydalinami zwierząt mogą szybko stać się prawdziwym zagrożeniem. Och straszne! Po długim czasie wróciłeś na strych i nagle znalazłeś odchody gryzoni. Oczywiście od razu zadajesz sobie pytanie, czy wydaliny że szczura. Szczury można spotkać do dziś w miejskim środowisku człowieka, które wyznawcy kultury zapewnili sobie jako mieszkanie i pożywienie. Ma to często poważne konsekwencje dla ludzi, jeśli infestacja zwyrodnieje. Zwłaszcza jeśli gryzoń Jeśli jesz jedzenie niezauważone, mogą wystąpić infekcje licznymi bakteriami i wirusami. Pomocne jest, jeśli potrafisz zidentyfikować kał. Szczurze odchody w szczegółach Ważne jest, aby wiedzieć, jakie formy szczurzych odchodów możesz napotkać. Powód: są dwa podstawowe gatunek szczura w Europie Środkowej, które są blisko człowieka. Z jednej strony byłby to czarny szczur, którego ogon jest dłuższy niż jego ciało i w większości przypadków zagnieździ się w twoich czterech ścianach, a z drugiej strony brązowy szczur. To jest znacznie większe niż to dom szczura, pochodzi z Azji Wschodniej i był pierwszym przewoźnikiem zarazy po tym, jak zwierzęta zostały przywiezione do Europy jako pasażerowie na statkach. Zróżnicowanie odchodów ułatwia pracę tępicielowi w przypadku dużego porażenia. Teraz szczegółowo o kale. Odchody czarnego szczura (Rattus rattus) Odchody szczurów domowych znajdują się w większości w pomieszczeniach mieszkalnych, zwłaszcza na strychy. Z tego powodu gryzonie, które mają od 15 do 25 centymetrów, są często nazywane szczurami dachowymi. Ogon czarnego szczura ma długość od 18 do 28 centymetrów, co u wielu osób wywołuje ogromny niesmak. Możesz stwierdzić, czy masz plagę czarnych szczurów, jeśli odchody wyglądają tak. Długość: 10 - 20mm Kolor: jasny lub średni brąz, ciemniejący przypominają kiełbaski zgięty Odchody czarnego szczura również są nie w centrum odrzucone, ale rozproszone na większym obszarze. Zwierzęta są zawsze w ruchu iz tego powodu wypróżniają się nawet podczas ruchu. Odchody szczura brunatnego (Rattus norvegicus) brązowe szczury są większy zbudowany jako szczury domowe o wymiarach od 20 do 30 centymetrów i bardziej wytrzymały. Mają też krótszy ogon do 23 centymetrów i mniejsze uszy. Brązowe szczury rzadziej można znaleźć w pomieszczeniach mieszkalnych, ale w ogrodach, szopach lub na posiadłościach w pobliżu źródła wody takie jak ścieki, stawy, rzeki czy strumienie. Ich odchody znacznie różnią się od odchodów czarnego szczura. Długość: 20 - 30mm Średnica: 20 - 30mm Kolor: ciemnobrązowy do czarnego przypomina kokony w kształcie wrzeciona Szczury wędrowne nie rozrzucają swoich odchodów na większych obszarach, ale zamiast tego w pewnym momencie rozładowują się. Oznacza to, że kał jest jak sterta nagromadzone i dlatego łatwe do znalezienia. Pozwala to również natychmiast zobaczyć, czy jest to szczur wędrowny, czy szczur domowy. Jeśli masz trochę szczurze kał zauważ, że jedno ze stworzeń poszło na skróty przez twoje mieszkanie, nie musisz jeszcze panikować. Gdy tylko zauważysz niewielką ilość kupy, obserwuj obszar przez dłuższy czas, zanim go usuniesz tępiciel skontaktować się. Równie dobrze może się zdarzyć, że szczur przypadkowo zgubił się w twoim lokalu. Ponadto opis następujących: odchody myszy i jeża, które również bardzo różnią się od szczurzych odchodów. Ponieważ wszystkie te zwierzęta żyją w tym samym środowisku, twoim ogrodzie, porównanie ułatwia ich odróżnienie. odchody myszy Szczurze odchody zwykle pozostają ciemne i nie szarzeją, co jest niewątpliwie mysimi odchodami. Dzięki temu możesz od razu stwierdzić, czy to myszy, czy szczury zagnieździły się w tobie. Ponadto ekskrementy szczurów można rozpoznać znacznie szybciej, nawet jeśli jest tylko kilka okazów. odchody myszy z drugiej strony zwykle jest to zauważane dopiero wtedy, gdy jest już za późno, a zwierzęta na stałe zagnieździły się w tobie. Rozmiar: 2 - 10mm Kolor w zależności od żywności: zielony, brązowy, czarny, szary wydaje się mokry, gdy jest świeży wysycha z czasem przypomina małe nasiona lub ziarna ryżu odchody jeża Odchody jeży są rzadko mylone z odchodami szczurów lub myszy, ponieważ jest ich dużo większy jest. Jednak odchody młodych zwierząt można pomylić z odchodami gryzoni, ponieważ osiągają one maksymalny rozmiar 20 milimetrów. Rozmiar: 20 - 50mm Kolor w zależności od żywności: kremowy żółty, jasnobrązowy, ciemnobrązowy, czarny Grubość przypomina ołówek zwęża się na końcach u starszych zwierząt występuje wgłębienie w kale nie ma tego u młodych zwierząt odchody jeża różni się znacznie od odchodów szczurów i myszy i nie występuje w pomieszczeniach mieszkalnych. Jeże pozostają tylko na twojej posiadłości i rzadziej zabłąkają się do odblokowanych budynków. Jeśli zauważysz odchody jeża, nie musisz nic robić sam, jak zwierzęta samotnik są. Należy jednak zwrócić uwagę, czy odchody przybierają jasnozielony kolor i mają miękką, prawie śluzowatą konsystencję. W tym przypadku zwierzę jest chore. Wskazówka: szczury domowe, udomowione szczury, które możesz trzymać jako zwierzęta domowe, są rasami szczurów brązowych. Powodem tego jest intensywna pigmentacja sierści, która może prezentować się w wielu odcieniach od lisiej czerwieni po brązowo-czarną. skutki uboczne Szczurze odchody nie przychodzą same. Szczury mają wyraźną zachowanie terytorialne, który z jednej strony służy rozbudowie własnej kolonii, a z drugiej ostrzega jej członków przed możliwymi niebezpieczeństwami. Istnieją również inne wyraźne cechy, które wynikają z ruchu zwierząt. Typowe dla plagi szczurów to: silny zapach amoniaku w pomieszczeniach mieszkalnych gryzące ślady Widoczne są pasy startowe i ślady rozmazywania formy pleśni ten rozmazuje są spowodowane głównie osadami brudu, tłuszczu i odchodów na sierści zwierząt. Ścieżki spacerowe tworzone są głównie w ogrodzie. Zdecydowanie powinieneś skontaktować się z tępicielem, jeśli masz te objawy, ponieważ ryzyko chorób przenoszonych gwałtownie wzrasta. Zwłaszcza ten zapach amoniaku jest ważnym sygnałem ostrzegawczym, ponieważ amoniak rozwija się dopiero po pewnym czasie. To znaczy. jeśli poczujesz amoniak, szczury mieszkają w twoim mieszkaniu dłużej. Jeż to sympatyczne, nieszkodliwe, a wręcz bardzo pożyteczne zwierzę, które coraz częściej potrzebują naszej pomocy. Chcecie poznać go bliżej? Dowiedzieć się co lubi, co mu zagraża i jak możemy mu pomóc. Zapraszamy do lektury artykułu!Jak wygląda jeż?Przeciętny mieszkaniec naszego kraju jeża zna. Większość nawet go widziała, a prawie wszyscy darzą sympatią i nie mają nic przeciwko jego obecności w ogrodzie czy sadzie. Jeże występują w bajkach i kreskówkach, a także w... sprawdzianach z ortografii. Dość powszechny jest stereotyp, że jeż nadziewa na swoje kolce jabłka i zanosi je do spiżarni, co nie jest prawdą. Jeże są mięsożerne i nie mają spiżarni - to co znajdą, zjadają od kolców jeż słynie - ma ich na ciele około pięciu tysięcy. Są to przekształcone włosy, złożone z tej samej substancji co nasze włosy i paznokcie - z białka zwanego keratyną. Tak jak włosy wyrastające z cebulek, mają 2-3 cm długości i około 2 mm średnicy. Kolce są u dołu delikatne i elastyczne. Pozwala to jeżowi poruszać nimi, ustawiać je na sztorc lub składać. Kolce stanowią znakomitą obronę przed wrogiem. Wiele zwierząt jeży się na widok tego niewielkiego, mierzącego około 30 cm długości ssaka, a on dzięki kolcom pozostaje mają zwyczaj zwijania się w kulkę. Pozwala na to specjalny system mięśni, a zwłaszcza ukryty tuż pod skórą tzw. mięsień okrężny. Jest bardzo elastyczny, co pozwala zwierzęciu pozostać nawet bardzo długo w takiej, z naszego punktu widzenia skrajnie niewygodnej, pozycji. Jest wtedy prawie całkiem owinięty ochronną powłoką, zostaje tylko niewielka szczelina na podbrzuszu, umożliwiająca oddychanie. Jeż zwija się w obliczu niebezpieczeństwa. Gdy ono minie, rozwija się powoli, ukazu jąc pozbawiony kolców, wydłużony pyszczek. Jeż chętnie namaszcza śliną swe kolce, które łatwo i szybko wysychają. Zostają na jego grzbiecie przez całe niemal dziesięcioletnie życie, bo zwierzątko nigdy nie sierść przed zimnem jeża nie chroni i już w październiku zwierzątko zapada w sen. W kwietniu, gdy się obudzi, zaczynają się gody. Samce walczą o partnerki, przy czym mniej im się przydają kolce, a bardziej zęby i łapy. Zwycięski samiec oddaje się zalotom. Rytuały godowe jeży i ich życie w ogóle o tyle trudno obserwować, że są to przysłowiowe nocne marki. Czasem jednak, zwłaszcza po ciepłym letnim deszczu, wylegają z ukrycia na trawniki i alejki także w w ogrodzieJeż chętnie zamieszka, a nawet rozmnoży się w ogrodzie, także tym zagospodarowanym, jeśli tylko prowadzony jest zgodnie z zasadami ekologii. Muszą się tam znaleźć dziksze zakątki, a przede wszystkim właściciel nie może nadużywać chemicznych środków ochrony roślin, które są śmiertelnym niebezpieczeństwem dla jeży, zwłaszcza młodych, kilkumiesięcznych. Pestycydy i nawozy to przyczyna niemal jednej czwartej zgonów tych lubi się ukryć w jeżynowym gąszczu. Ale zarośla niekoniecznie muszą być kolczaste. Jeż unika suchych lasów sosnowych, a także miejsc nadmiernie wilgotnych i bagnistych. Wybiera obszary o charakterze parkowym, umiarkowanie wilgotne, bujnie zakrzewione, z gęstym zielonym runem. Drzewa i krzewy liściaste są dlań ważne, bo żeru szuka w ściółce z opadłych liści, z których buduje też gniazdo. W bujnie zarośniętych miejscach czuje się bezpiecznie. Kto chce utrzymać jeża w ogrodzie, zrobi najlepiej, jeżeli zostawi mu tu kąt, gdzie będzie mniej intensywnie gospodarować. Powinny tam rosnąć rozmaite mniej użyteczne rośliny tworzące zwarty busz, a trawy nie powinno się wykaszać. Mogą leżeć ścięte gałęzie, może być magazynowany kompost. Pożądany jest zbiornik wodny, bo jeże umieją pływać i nie gardzą kąpielą, a brzegi stawu zwykle obfitują w owady i pożytek z jeża?Nie powoduje żadnych szkód wśród roślin. Jest zresztą powszechnie lubiany, a w Anglii istnieje nawet towarzystwo zajmujące się jego ochroną. Nic nie stoi na przeszkodzie, by jeże zadomowiły się w naszym ogrodzie. Będziemy z tego mieć same korzyści: jeż tępi owady, zwłaszcza chrząszcze (wśród których jest wiele szkodników), a także niszczące uprawy ślimaki, usuwa padlinę drobnych zwierząt - ptaków, gryzoni czy płazów. Strat natomiast nie powoduje. Tylne nogi przystosowane są wprawdzie do kopania w ziemi, ale nasze jeże prawie nie kopią nor, nie zryją więc ogrodu (zostawią to kretom). Nie ma też obaw, by pojawiły się gromadnie, są to bowiem zdeklarowani samotnicy. Jeże mogą mieć pchły i kleszcze, więc lepiej nie brać ich do rąk. Nie należy też przynosić ich do domu. Pod dachem jeż nie jest pożądanym współlokatorem, bo w nocy tupie, furczy, sapie i fuka. Jeże są zresztą objęte ochroną gatunkową, więc przynoszenie ich do domu jest niezgodne z europejskiMówiąc "jeż" mamy na myśli jeża europejskiego zasiedlającego większą część naszego kontynentu, a nawet kawałek Azji, wystepującego też np. w Nowej Zelandii, gdzie został przywieziony i gdzie się rozmnożył. Ale nie brak na świecie innych gatunków, jak np. jeż uszaty (Azja), somalijski (Afryka Południowa), czy pustynny (pas afrykańsko-azjatyckich pustyń).Jeż zachodni i jeż wschodniW Polsce występują dwa gatunki jeży: europejski, zwany także zachodnim (Erinaceus europeus) i wschodni (Erinaceus roumanicus), który ma białą plamę na piersi. Na zachodzie naszego kraju przebiega granica zasięgu tych blisko spokrewnionych gatunków, ale są i takie miejsca, gdzie występują one razem. Jak wskazuje nazwa, jeden mieszka na wschodzie, a drugi na zachodzie Polski. Gdzieniegdzie w zachodniej Polsce gatunki te żyją razem. Jak je rozróżnić? To niełatwe, bo trzeba... policzyć igły. Jeż wschodni ma ich około 6,5 tysiąca, jeż zachodni - ponad 8 tysięcy. Zwierzęta różnią się też nieco długością igieł - u jeża zachodniego są o parę milimetrów dłuższe. Istnieje też inny sposób ich identyfikacji. Jeż zachodni ma czarny wzorek na brzuchu i podgardlu, a wschodni - często biały brzuch. Tylko kto będzie oglądał brzuch jeża, który na nasz widok najczęściej zwija się w kulkę i stroszy kolce?Jeż zapada w sen zimowy?Długość trwania snu zimowego zależy od klimatu: w Nowej Zelandii trwa zaledwie kilka tygodni, a u nas około pół roku. Już w środku lata jeże traktują swoje organizmy jak spiżarnie i objadają się bez umiaru, gromadząc tłuszcz. Jesienią jeż potrafi ważyć ponad kilogram, a gdy się obudzi wiosną - zaledwie 300 g. Do snu przygotowuje sobie gniazdo z liści i traw umocowane patykami. Najpierw gromadzi stertę liści, wciska je w gąszcz, a potem wygniata w nich niszę. Możemy zrobić mu domek ze skrzynki o wymiarach 30 x 30 x 40 cm. Powinien mieć dwa wejścia, a w górnej ściance należy wywiercić otworki doprowadzające powietrze. Skrzynkę dobrze jest umieścić wśród gęstych krzewów, w stosie gałęzi zostawionych na zimę, w grubej ściółce z liści. W naturze zimowe legowiska jeży zapewniają im nawet przy tęgim mrozie temperaturę powyżej 0° zrobić, gdy jeż przebudzi się ze snu zimowego?Zimą jeże hibernują, czyli zapadają w sen, bowiem ich pokarm, np. ślimaki i larwy, jest wtedy niedostępny. Funkcje życiowe jeży zostają ograniczone do minimum. Zapasy zgromadzone w organizmie mają za zadanie pozwolić im przetrwać zimę. Zbyt wczesne przebudzenie jest dla jeża niebezpieczne, bo nie znajdzie wtedy pożywienia. Trzeba więc starać się, by do tego nie doszło. Gdy jednak jeż się uaktywni, dokarmiamy go larwami, które zawierają dużo tłuszczów i białek (dostępne są w sklepach zoologicznych). O pomoc możemy się też zwrócić do jednego ze stowarzyszeń, np. Nasze jeże lub jedzą jeże?Dorosły jeż może mieć do 35 cm. Jesienią, utuczony i pełen zapasów tłuszczyku na zimę, waży nawet ponad 2 kg. Po przebudzeniu z zimowego snu zwykle waży poniżej kilograma, ale i tak jest to nasz największy ssak owadożerny. Jego pokarmem są głównie:bezkręgowce, zwłaszcza dżdżownice, ślimaki i owady,ale zjada też drobne kręgowce, w tym żaby, małe gryzonie, pisklęta ptaków gniazdujących na ziemi, jaszczurki, węże, a nawet musi zjeść około 150 gramów pokarmu. Dlatego w chłodniejsze noce zadowala się padliną, a przy drogach poszukuje także dużych zabitych przez auta karmić jeże na wiosnę?Przede wszystkim można urządzić karmnik dla jeży: ustawiamy obok siebie dwie cegły przykryte deską, którą przyciskamy kolejnymi cegłami. Pod deską kładziemy np. karmę dla kotów lub rozdrobnioną wołowinę. Jeże na pewno odwiedzą taką stołówkę, a ze względu na jej rozmiary możemy mieć pewność, że żadne inne zwierzę nie skorzysta z umieszczonego tam pokarmu. Jeżowi warto także pomóc, uwalniając go od pasożytów, z których najbardziej znanymi są kleszcze z gatunku Ixodes ricinus. Ich obecność może prowadzić do osłabienia zwierzęcia, co na przedwiośniu jest szczególnie groźne. Kleszcze wyciągamy tak, jak robimy to w przypadku kotów i psówCo mu zagraża jeżom?Zwyczaj poszukiwania pokarmu przy drogach bywa zgubny, tym bardziej że jeż zaskoczony przez auto nie ucieka, ale zwija się w kulkę, strosząc kolce. Taki manewr działa w przypadku ataku lisa, borsuka, jenota czy kota, nie jest jednak skuteczną strategią obrony przed pędzącym autem. A że jeży ostatnio bardzo przybyło (gdyż powszechnie stosuje się środki ochrony roślin dużo łagodniejsze dla dzikiej przyrody niż te, które były używane przed naszym wejściem do Unii Europejskiej), więc widuje się ich coraz więcej zabitych na będąc na grzybach w Puszczy Knyszyńskiej, przechodziłem przez asfaltową drogę i na jej poboczu, w trawie, znalazłem martwego, zupełnie świeżego jeża. Położyłem więc go na skraju jezdni, by był lepiej widoczny dla szukającego żeru myszołowa lub kruka. Tak się złożyło, że wygodniej mi było przejść kawałek poboczem drogi i dzięki temu mogłem się przekonać, co się dzieje z jeżem na drodze. Odszedłem może ze sto metrów, gdy pierwsze auto, które mnie minęło, specjalnie zjechało na skraj jezdni, by... rozjechać tego martwego jeża. Wprost nie mogłem w to uwierzyć! Ktoś celowo najechał na zwierzaka, a przecież nie wiedział, że jest on martwy. Mam nadzieję, że tacy kierowcy to jednak absolutny jeże uprawiają sex? Mój sąsiad i przyjaciel, chcąc zwabić jeże do swego ogrodu, by powstrzymały plagę ślimaków, poustawiał w nim specjalne domki - takie wypełnione sianem półmetrowe budki z desek zaopatrzone w nieduży otwór wejściowy. Jeże w tych domkach nie tylko ukrywały się na czas dnia, ale nawet w nich zimowały i rodziły że były też dokarmiane mlekiem i kocim granulatem, ale tego akurat nie pochwalam, bo taki pokarm może w pobliże gniazda wabić lisy lub kuny. Lecz dzięki tym budkom i żyjących w nich oswojonym jeżom mogłem się przekonać, jak agresywne wiosną bywają wobec siebie samce i jak zawzięcie potrafią walczyć o dostęp do samicy i możliwość właśnie - a jak one TO robią? Czy rzeczywiście ostrożnie, jak przyjęło się dowcipnie odpowiadać na pytanie o to, jak kochają się jeże? Otóż wcale nie - nawet nie w pozycji brzuszek do brzuszka (brzuszki nie są pokryte kolcami, stąd ten przesąd). Robią to tak jak większość zwierząt. Samiec wchodzi na grzbiet samicy, ale dopiero po długotrwałych zalotach, gdyż samica musi być na amory gotowa. Wtedy ona kładzie po sobie kolce i samiec nic nie ryzykuje. Dzieje się to niedługo po przebudzeniu ze snu zimowego, a jeże budzą się, gdy pierwszego wiosennego dnia temperatura powietrza przekroczy 15°C. Zaraz po kilku dniach solidnego żerowania przychodzą im na myśl romanse. I zaczyna się fukanie, tupanie, przepychanie się i sapanie samiczce do zbudować domek dla jeżaJeśli chcemy mieć w ogrodzie jeża, zbudujmy dla niego domek i ustawmy w najrzadziej uczęszczanej części ogrodu, najlepiej blisko sterty chrustu i gałęzi, która w ekologicznym ogrodzie i tak powinna być, gdyż spełnia wiele ważnych funkcji dla dzikich mieszkańców ogrodu. I nie przesadzajmy z porządkami, a już na pewno zrezygnujmy z wypalania traw, przy koszeniu zaś zachowujmy szczególną ostrożność. Latem, zwłaszcza w upały, warto też wystawiać jeżom wodę do pomóc potrąconemu jeżowi?Mało kto wie, że głównym sprawcą śmiertelności jeży jest człowiek. Ten sam, który najczęściej deklaruje, że jeża lubi. Zwierzęta te giną bowiem głównie na drogach lub zatrute chemicznymi środkami ochrony roślin. Szkodzą im wszelkie toksyny używane przez nas w ogrodach, sadach lub na widzisz na drodze potrąconego jeża, zatrzymaj się, by udzielić mu pomocy - i to nawet gdy wydaje ci się, że jego stan jest beznadziejny. Wbrew pozorom nawet bardzo poranione zwierzę ma szansę na przeżycie - o ile tylko nie zostanie rozjechane przez kolejny - brak reakcji na bodźce zewnętrzne, trudności z oddychaniem - bywa skutkiem szoku urazowego. Rannego jeża należy zapakować np. w kartonik i jak najszybciej dostarczyć do weterynarza. Pomocy wymaga także zwierzak, który zachowuje się nienaturalnie, np. chodzi w kółko. A także małe jeże wałęsające się lub pozostawione w gnieździe - istnieje bowiem spore prawdopodobieństwo, że ich matka została potrącona przez przychodni weterynaryjnej powinny też trafić osobniki, które napotkamy w zimnych okresach roku. Są to zwierzęta, które z różnych powodów nie mogły zapaść w zimowy sen lub zostały z niego wybudzone. Bez fachowej pomocy nie będą w stanie przeżyć tego trudnego dla nich okresu, dlatego należy bezwzględnie zanieść je do lekarza wygląda mały jeż?Ciąża samicy jeża trwa niecałe 2 miesiące. Zwierzę samo buduje gniazdo w zacisznej niszy pod wykrotem, zwalonym drzewem lub w stercie chrustu. Mości je liśćmi i sianem. W momencie przyjścia na świat jeże są ślepe i głuche, ale mają około 100 białych i miękkich kolców. Ich mamusi nie trzeba więc współczuć, bo te kolce nie jeżFot. Shutterstock/slowmotiongliIle koców ma jeż?Dorosły jeż ma na sobie około 5 tysięcy twardych i ostrych kolców, które są przekształconymi włosami. Po 2 tygodniach życia jeżyki otwierają oczy i ciemnieją, a ich kolce stają się twarde. Jesienią młody jeż powinien ważyć co najmniej 700 g. Pod koniec lata musi więc bardzo intensywnie żerować. Zasypia na zimę, gdy przez kilka dni temperatura spada poniżej 10°C. Podczas hibernacji ciepłota ciała jeża spada do 5-6°C. Zimowa kryjówka musi być więc przytulna i ukryta przed mrozem, deszczem i wiatrem.

jak wyglądają odchody jeża